Вінаватая
Ты калісьці называў мяне Алесяй... / Стихи о любви / Читателей: 24Инфо
Ты мяне не называй каханай,
Я табе заўжды чужой была.
Неяк вельмі скора, нечакана
Восень ў бессмяротнасць адышла.
Зноўку стала жудасна і страшна,
Быццам сэрцу не хапае свята.
Я з табой заўжды была няшчаснай
І сябе лічыла вінаватай.
Ты не называй мяне “няверная“,
Я была заўжды табе адданай
Помніш, ты дарыў мне ружы белыя,
З подпісам: “Адзінай і каханай!“
Неба ружавее над Палессем,
Мабыць ранкам будзе навальніца.
Ты калісьці называў мяне Алесяй,
Ў даль імкнуўся, ды не змог спыніцца.
27 марта 2009г.
© Агри, 13.10.2010. Свидетельство о публикации: 10050-3331/131010
Метки: Потерянная любовь, Безответная любовь, Грусть
Комментарии (4)
Вельмі прыемна чытаць па-беларуску
Даўно не пісаў на роднай мове, але вельмі яе люблю. Вялікі дзякуй за верш!
Вельмі рада, что Вам спадабалася!
Сама рэдка пішу на роднай мове. Але часам прыходзе натхненне!
По белорусски умею только читать, к сожалению. Но именно там встретил свою любовь.
Принимайте пока коммент на русском. Хорошее стихо, музыкальное. Пронзительно-безысходное. Нелюбимая - это всегда трагедия. Мне понравилось. +1
спасибо, Серго! Насчёт трагедии вы правы, пока меня такая трагедия затрагивала мало, наверное, возраст такой, всё поверхнастно проходит.